De Apeldoornse razzia van december 1944

Eén verhaal mist opvallend genoeg in het boek.

Het verhaal van onze (schoon)vader over zijn eigen vader, onze opa,

Hendrik de Wilde *16-04-1902  † 03-12-1944.

Dit is zoals wij het van hem overgeleverd hebben gekregen:

“Op een dag waren er razzia’s in Apeldoorn. Ik (Ruud) was alleen thuis met mijn vader die in de schuilplaats zat verborgen. De Duitsers zochten niet alleen op straat naar mensen maar gingen ook de huizen in.

Op een bepaald moment kwamen ze ook ons huis binnen. Dat ging er niet zachtzinnig aan toe. Toen ze daar niets konden vinden, zetten ze een pistool op mijn hoofd, ik was toen 14 jaar… en omdat ik schreeuwde uit angst is mijn vader uit de schuilplaats gekomen. Hij moest mee en is nooit meer thuisgekomen.”

De opgepakte mensen uit Apeldoorn werden met een trein naar Duitsland getransporteerd om daar te gaan werken. Niet eens zo heel erg ver over de grens, bij Rees, is deze trein door de geallieerden aangezien voor een militair transport, vanwege het grote aantal Duitse bewakers op en om de trein. De trein is beschoten. Twintig mensen kwamen daarbij om het leven, waaronder onze opa...

Zowel in Apeldoorn als in Rees zijn er herdenkingsmonumenten hiervan.

Om hem nooit te vergeten willen we zijn verhaal op deze plaats aan u vertellen.